Μια επιστολή του επισκόπου της πέτρας προς τον μητροπολίτη της Θεσσαλονίκης αναφερόμενη στην επισκοπή της καμπανίας
Μεταξύ των πολλών εγγράφων, τα οποία περιέχει το Αρχείο της Μητρόπολης της Θεσσαλονίκης, συμπεριλαμβάνεται και αυτό το οποίο θα παρουσιάσουμε στην παρούσα μικρή μελέτη μας. Πρόκειται για μία επιστολή του επισκόπου της Πέτρας Αθανασίου, την οποία απέστειλε, στις 22 Ιουλίου 1874, από το Λιβάδι του Ολύμπου, στον προϊστάμενό του μητροπολίτη της Θεσσαλονίκης.
Από το περιεχόμενο της επιστολής πληροφορούμαστε ότι ο επίσκοπος της Καμπανίας, το όνομα του οποίου αγνοούμε, είχε περιπέσει σε δυσβάσταχτα χρέη και δεν είχε κατορθώσει να εισπράξει την αρχιερατική επιχορήγησή του. Για τον λόγο αυτό, ο μητροπολίτης της Θεσσαλονίκης διόρισε έξαρχο τον υφιστάμενό του επίσκοπο της Πέτρας Αθανάσιο και τον παράγγειλε να μεταβεί στην έδρα της Επισκοπής Καμπανίας, προκειμένου να συνάξει την αρχιερατική επιχορήγηση για να εξοφληθούν τα χρέη της.
Ο Αθανάσιος της Πέτρας, αφού έλαβε γνώση του διορισμού του ως εξάρχου, ανέφερε στον μητροπολίτη ότι αναλαμβάνει «προθύμως και αγογγύστως» αυτήν την αποστολή και ότι αναχωρεί «εντεύθεν προς τα εκεί» στις αρχές του Αυγούστου 1874.
Η έκδοση της επιστολής
Την ημετέραν πανσέβαστον Παναγιότητα δουλικώς προσκυνώ, την παναγίαν Αυτής δεξιάν πανευλαβώς ασπαζόμενος
» Τας από 15 του ήδη λήγοντος Ιουλίου μηνός χρονολογουμένας σεβασ/μίας επιστολάς Αυτής μετ’ ευλαβείας δεξάμενος, έγνων τας εν αυταίς πατρι/κάς επιταγάς και προτροπάς προς τε τον δούλον αυτής αποστελλόμενον / εξαρχικώς εις την Επισκοπήν Καμπανίας προς σύναξιν της αρχιερατικής / επιχορηγήσεως του τρέχοντος ήδη έτους και προς τους Χριστιανούς ταύτης / της Επισκοπής, όπως προθύμως και αγογγύστως αποτίσωσι τα οφειλόμενα / προς ανακούφισιν του εις χρέη δυσβάστακτα περιπεσόντως αρχιερέως / αυτών. Προθύμως όθεν αναλαμβάνων την αποστολήν ταύτην δηλοποιώ / τη υμετέρα Παναγιότητι ότι αναχωρώ εντεύθεν προς τα εκεί, θεού / ευδοκούντος, κατά τας αρχάς του εισιόντως Αυγούστου μηνός προς επιτυχή / εκπλήρωσιν της ανατιθείσης μοι ταύτης αποστολής. Ταύτα μεν προς [γνώσιν ;] / της υμετέρας σεβασμιότητος και απάντησιν των σεβασμίων Αυτής επιστολών / εξαιτούμενος δε τας παναγίας αυτής ευχάς και ευλογίας διατελώ με όλον / τον ανήκοντα σεβασμόν. εν Λειβαδίω τη 22 Ιουλίου 1874 τέσσερα.
Της υμετέρας σεβασμιότητος
Ταπεινός θεράπων και πρόθυμος ταις επιταγαίς
+ Ο Πέτρας Αθανάσιος
δουλικώς
